Het Italiaanse woord 'percorso' hetgeen route, pad betekent, komt van 'correre' (hardlopen). Het komt uit het Latijn waar 'per' een vorm van er doorheen kan zijn. 'Percorso' zou dan letterlijk er doorheen gerend betekenen.
'Percorrere' betekent doorlopen (in de zin van: ergens stap voor stap doorheen gaan).
Nou werkt het in een bos of struikgewas uiteraard zo dat als je steeds hetzelfde weg neemt, als je het steeds op dezelfde manier doorloopt, er een pad ontstaat. Dat laatste heb ik er zelf bij verzonnen want etymologische woordenboeken zijn akelig kort in hun uitleg en laten geen enkele fantasie toe. Het soort fantasie waar woorden juist van tot leven kunnen komen, volgens mij.
Hoe dan ook, de Fransen hebben 'parcours' en dat hebben de Nederlanders overgenomen en van daaruit is het eenvoudig om het woord 'percorso' te onthouden.
Zie ook, over rennen gesproken: Competere con la concorrenza